zondag 28 januari 2018

Tieneralarm!

Nog een maandje of drie en het aandeel tieners in mijn gezin swingt procentueel de pan uit. En mama zijn van tieners vergt toch een beetje aanpassingsvermogen heb ik al mogen ondervinden. Je moet dan misschien 's nachts niet meer uit je bed en het gesleur met knuffels, doekjes en flesjes ligt ook alweer mijlenver achter je maar in de plaats daarvan krijg je kinderen die 's morgens hun bed niet meer uitgeraken, onverklaarbare moodswings hebben of er ineens met je potjes make-up vandoor zijn. Anders dus, maar wel plezant :-). En uit mijn beperkte ervaring zijn dit mijn tips om de lijn open te houden met mijn tienercrowd

1. Kijk mee naar de meest absurde video's, youtubefilmpjes en vloggers. En vooral lach mee, ook al is het meer uit absurditeit dan omdat het jouw humor is.

2. Vertrouw hun herinneringen van je eigen tienertijd toe. Vinden ze geweldig om te horen dat jij ook gestruggeld hebt met leerkrachten op school, vriendinnengroepjes of onzeker was over die ene jongen in de jeugdbeweging.

3. Neem ze mee voor een shopnamiddagje of ga met ze een koffietje gaan drinken. Voelen ze zich direct heel groot :-). En jij geniet keihard mee van hun verhalen en ontboezemingen.

4. Probeer aandacht te hebben voor hun stressmomentjes. En heel misschien komt er dan ook een moment dat zij aandacht hebben voor die stressmomenten van jou :-) Al is de kans hier heel groot dat ik hier nog even op ga moeten wachten.

5. Toon oprechte interesse in hun tienerwereld. Slijm kunnen maken, tickets kunnen scoren voor een concert, met de juiste pull thuiskomen of een hun een leuke site leren kennen. Allemaal keihard punten pakken :-). En je wilt naast de liefste mama toch ook heel graag de coolste mama zijn :-D

6. Luister, luister en nog eens luister, het is pas op momenten dat het rustig is en er ruimte is om te praten dat ze met hun zorgen en twijfels naar jou komen...en het is net op die momenten dat je er moet zijn.

Voorlopig red ik het hier nog mee...al hebben we natuurlijk nog heel veel boeiende jaren voor de boeg. Ooit als die tieners, pubers gaan worden. Maar voorlopig geniet ik keihard van het tienermama zijn ;-)





maandag 22 januari 2018

Charging my batteries


Waar is de tijd dat ik als kind met een boek naar bed werd gestuurd? En dat ik mij daartegen verzette? Ik kan er mij nu niets meer bij voorstellen :-D
Nu verlang ik naar niets anders dan rust, een latte en een goed boek. Snelste manier om mijn batterijen terug op te laden. En hebben we dat allemaal niet keihard nodig? Ook al weten we dat er nog 101 andere zaken zijn die ik 'moet', en 'kan' doen. Zou er eigenlijk tout court ooit een moment bestaan dat je 'klaar' bent met je werk? Dat je alles onder controle hebt? Denk dat ik ter plekke neerstort moest ik een perfectionist zijn :-) Misschien moet ik gewoon dankbaar zijn dat ik gezegend ben met een geheugen met tijdelijke gaten. Toch als het gaat over rust kunnen nemen, want het heeft ook een keerzijde natuurlijk...Oei...brood...voor morgen...aaarghh


Deze post kwam er in samenwerking met Juttu, één van mijn favoriete en inspirerende winkels die alles in huis heeft om lekker cosy te chillen. Op dit moment verkopen ze de retro lijn van eskimo in hun pop-up space. Check mijn slaapkleedje ;-) en check het zalig zachte dekentje! Love it!

Ps: kreeg al ontelbare keren de vraag wanneer mijn capsulecollectie van mamavanvijf bij Eskimo gaat uitkomen. Nog eventjes geduld maar het is er bijna :-D. Keep you posted!!!





zondag 21 januari 2018

Donkere avonden vol pannekoeken







Donkere weekendavonden zijn volgens mij gemaakt om pannenkoekenfeestjes te houden :-). En het leuke is dat mijn kinderen ondertussen al groot genoeg zijn om ze zelf te bakken. Vinden ze geweldig! Zeker als ze dan de pannenkoeken in de lucht mogen gooien (en er dus ook een paar op de grond terechtkomen). Als recept gebruiken wij nog steeds het recept van SOS Piet. Die pagina in het receptenboek plakt ondertussen bijna toe. Maar hoe zalig is dat? Kookboeken die effectief gebruikt worden. En voor de die-hard mamavanvijf lezers. Dit is niet de eerste pannenkoekenpost op mijn blog. De kinderen zijn alleen twee jaartjes ouder :-)

vrijdag 12 januari 2018

Applausje voor onze school





Eén van de moeilijkste momenten in mijn leven speelde zich bijna 4jaar geleden af. 1 september 2014. We hadden beslist om te verhuizen en de kinderen gingen alle vijf starten in een nieuwe school. Een school die we uit puur praktische overwegingen hadden uitgekozen en die we niet echt op voorhand hadden bezocht of gescreend. In de hectiek van de verhuizing waren we blij dat onze kroost ingeschreven was geraakt... Onze kinderen waren gelukkig op hun oude school en hadden daar veel vriendjes en vriendinnetjes. Dus toen ik ze afzette op de speelplaats en ze alle vijf in een ronde zag samenklitten, hulpeloos rondkijkend omdat ze voor de rest niemand kenden brak mijn hart. Dit was zo een contradictie van wat ik gewoon was. En waar ik nog nooit een traan had gelaten ben ik bijna naar mijn auto gespurt om daar achter mijn stuur mijn tranen de vrije loop te laten.

Maar kijk 4 jaar later, en onze kinderen voelen zich als een vis in het water op school. En ik ben zo ongelooflijk blij met onze eerder toevallige keuze voor De Knipoog. Want zijt maar zeker dat je commentaar krijgt van je omgeving als ze zien dat je voor een multiculturele school kiest. Terwijl wij dit als een absolute verrijking zien. De extra support die zij de kinderen kunnen aanbieden, ons Ella is hierdoor bijvoorbeeld echt opengebloeid, de creativiteit bij het aanbieden van activiteiten, het out-of-the-box denken met respect voor alle nationaliteiten, de lange tafel Marokkaanse lekkernijen gebakken door tal van moeders op het schoolfeest en misschien vooral nog het meest de afwezigheid van druk. Om één of andere reden lijkt het dat er meer gerelativeerd kan worden op deze school dan hetgeen ik soms hoor in mijn omgeving. Want zijt maar zeker dat ik er niet altijd in slaag om mijn kinderen perfect in orde op school te krijgen, denk scheuren in de broek, ongetekende agenda's, vergeten zwemzakken... En toch voel ik heel erg een hé het is oké houding. Hoe mooi is dat? Als ouder vind ik dit heel erg geruststellend. En laat dat nu net de sfeer zijn waar ik mijn kinderen in wil grootbrengen. Oprecht dank u wel Knipoog voor jullie dagelijkse inzet om mee te bouwen aan de toekomst van mijn en zoveel andere kinderen.



Ps: Toevallig woonachtig in de regio van Vilvoorde? Dit weekend doen ze opendeurdagen 
Foto's via de website van de school

donderdag 11 januari 2018

Verjaardagsbananen voor de klas



Ik moet eerlijk bekennen dat ik soms wel eens een feestjes overload heb.  Lijkt alsof ik non-stop verjaardagsfeestjes en familiefeesten een het organiseren ben. Of traktaties voor de klas aan het maken, of cadeautjes aan het kopen ben. Is natuurlijk niet onlogisch als je gezin 7 mensen telt. Dus als we het kunnen doen om een easy manier dan graag :-). En deze Hawai bananen passen perfect binnen dat plaatje. Alles wat je daarvoor nodig hebt hadden we liggen, we moesten gewoon wat bananen kopen en de kinderen konden zich amuseren. En belangrijker, we hebben een gelukkige verse 7-jarige, die fier haar traktaties op school kan uitdelen en een opgeluchte mama omdat we er weer in geslaagd zijn om op tijd te deliveren :-D.

En aaaargh....volgende week is er alweer een volgende kandidaat om traktaties voor te maken!

dinsdag 9 januari 2018

Maak zelf eens een groentenburger in het nieuwe jaar





Een nieuw jaar gaat gepaard met goede voornemens. En het is niet de eerste keer dat minder vlees eten op mijn lijstje staat. Niet dat wij vorig jaar carnivoren waren, we schoven al goed op richting flexitariërs. Maar eerlijkheid gebied mij dat het altijd nog beter kan. En dan zijn boeken als de Green Kitchen een welkome hulp. En niet te vergeten de gebetenheid van ons Ella, die al vanaf haar vier jaar weigert om eender welk dood dier op te eten. 

Ikzelf ben niet zo'n fan van prefab groentenburgers dus ik probeerde er zelf eens één te maken. En het was een schot in de roos!  Bietenburgers met Feta uit het boek Green kitchen at home. Supermakkelijk om te maken. En je kan het een dag op voorhand klaarmaken en in de frigo laten staan. Hieronder vind je het recept terug.

Ingrediënten:

- 4 rode bieten (ik heb dit standaard in de frigo liggen in vacuum verpakking)
- Handvol verse basilicumblaadjes
- 1 kleine uit gepeld
- 2 teentjes geperste knoflook
- 150 gram havervlokken
- 2 el olijfolie
- 2 eieren
- 200 gram fetakaas
- 1tl zout
- 1tl peper

Bereidingswijze:

- Rasp de bietjes grof
- Snijd de basilicumblaadjes
- Snipper de ui en de knoflook
- Meng dit alles met de havervlokken en olie in een kom
- Breek de eieren boven de kom, verkruimel de feta
- Breng op smaak met peper en zout en kneed alles tot een grote bal
- Laat 30 minuten in de frigo rusten tot de havervlokken het vocht hebben geabsorbeerd
- Vorm met je handen  6 to 8 platte burgers van het bieten, havermengsel
- Verhit olie in de pan en bak de burgers lang beide kanten
- Dien op met advocado, veldsla of andere groeten die nog in je koelkast liggen

Smakelijk!