
Ik denk dat dit weekendje al het langst vastlag van al onze vakantieplannen deze zomer en daar was ik zeker niet rouwig om. Ik heb namelijk nogal doortastende kinderen moet je weten. Niet dat zij het hier voor het zeggen hebben, verre van, maar ze laten mij toch af en toe zweten in sommige discussies. Laat het mij even uitleggen. Mijn drie oudste dochters zijn nogal dierenvrienden en om de zoveel weken smijt één van de dochters de vraag op tafel of we geen poesje, hond, kikker, konijn, cavia, goudvis, kip, ratje of wandelde tak in huis zouden nemen....iets waar ik nog niet aan mag denken, laat staan dat ik het zou overwegen. Wat met andere woorden resulteert in een vermoeiende (toch voor mij) herhaaldelijke discussie met de kinderen, met soms lachwekkende argumenten van hun kant, zoals Ella die opperde dat als we dan toch geen huisdier zouden nemen ze ook blij zou zijn met een zusje of een broertje :-). Dus toen ik op een ochtend na weer een discussie een mail binnenkreeg van Farmcamps met de vraag of ik met mijn gezin een nieuwe boerderij wou uittesten voor de blog waar de kinderen een heel weekend lang voor een pony konden zorgen, was mijn compromis geboren...geen huisdieren ten huize mamavanvijf, maar in ruil boekten we een weekendje op een paardenboerderij. Ge moest eens weten hoe triomfantelijk ik dit nieuws aan de keukentafel heb verkondigd, nu had ik tenminste een antwoord bij de volgende discussie :-) Van een win-win situatie gesproken.
Even een heel lange disclaimer
Mijn vorige posts hebben onbedoeld veel reactie losgemaakt over gesponserde en niet gesponserde posts. Zoals ik hier al uitlegde is het nooit mijn bedoeling geweest om een onafhankelijke blog te zijn maar wel een authentieke, net zo min dat ik er ook niet om wil liegen dat er inderdaad samenwerkingen zijn. Om voor mijzelf een lijn te trekken werk ik samen met merken die ik zonder sponsering ook zou kopen, of waar ik klant was voordat ik een blog had. En ja, ik zou liegen moest ik zeggen dat ik deze opportuniteiten niet fijn vind maar de realiteit is evenzeer dat het nu bijna 23 u is op een zondagavond en ik achter mijn pc zit omdat ik afspraken heb gemaakt en die ook wil nakomen. Dat ik 3 op de 4 samenwerkingen afwijs - ook al zijn ze lucratief - omdat ze niet bij mij passen of omdat er bijvoorbeeld geen reden is om plots de kinderen zonder reden te overladen met speelgoed. En dat ik zo goed als dagelijks een tiental mails beantwoord met vragen waar mijn zetel,tafel, servies, pulleke van Fee, koffiemachine vandaan komt. Ik denk dat ik wekelijks een 14 tal uur bezig ben met mijn blog. Als je dan in het oog van de storm terechtkomt terwijl je gewoon probeert goed te doen...dan kwetst dit harder dan ik zou willen...Ik moet eerlijk bekennen dat ik heel even heb gedacht dat ik misschien beter gewoon stop met alles...geen druk meer, geen commentaren, geen deadlines...maar gelukkig ben ik omringd met fantastische mensen die mij weer alles in perspectief hebben doen zien dat ik deze laatste gedachte gewoon weer opzij heb geschoven. Ik blijf lekker doorbloggen, al was het maar omdat ik het zo graag doe.