Srprs me

En het is geworden...Wenen :-) :-). Superleuk om op de luchthaven pas de code te onthullen en te zien welke vlucht je moet nemen. Zonder voorbereiding op citytrip. Het heeft wel iets. En voor je het weet stap je al van het vliegtuig en begint het zoeken en het ontdekken van de stad. Dankzij vrienden, social media en internet kom je heel snel te weten waar je moet zijn. Al heb ik mij niet kunnen inhouden om eerste stop te maken in een boekenwinkel om een reisgids op de kop te tikken. Benieuwd naar al deze adresjes? Effe geduld, ze komen eraan.(we moeten ze eerst nog ontdekken :-D) Keep on rolling.

FYI:  deze blogpost kwam er in samenwerking met srprs me een reisorganisatie gespecialiseerd in verrassingstrips.

Serendipity for president

Het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je eigenlijk op zoek bent naar iets totaal anders....zeg nu zelf dat klinkt toch spannend en avontuurlijk. En dat zijn nu net misschien die 2 ingrediënten die ik op bepaalde momenten mis in mijn georganiseerde leventje. Alsof het toeval om één of andere reden door praktische beslommeringen, agendadruk en organisatietools stilletjes uit mijn leven is verdwenen. In de wereld waar zoekmachines het toeval uitsluiten en ervoor zorgen dat elk zoekresultaat of advertentie volledig matcht met hetgeen je verwacht, trip advisor ervoor zorgt dat je perfect weet wat je op je bestemming mag verwachten nog voor je er één voet hebt gezet en de GPS ervoor zorgt dat je nooit meer verloren rijdt mag er misschien weer wat meer aandacht zijn voor het onverwachte denk ik dan.
Het concept van srprs.me klonk mij dan ook als muziek in mijn oren. Een citytrip plannen zonder dat je de bestemming kent, het is eens iets anders :-). Geen idee of we morgen in Lissabon, Athene, Dublin of Warschau gaan landen. Buiten een weertip om toch enigszins een houvast te hebben als je je valies maakt, krijg je enkel de info om hoe laat je in de inkomhal van Zaventem moet staan met de kraskaart en een stuk van één euro. Om daar dan met veel gevoel voor drama, (gelijk de echte ;-)), de locatie te onthullen. Spannend? Absoluut. Stresserend? Zeker niet. Aangezien ik geen flauw idee heb waar we morgen naartoe gaan moet ik ook totaal niet bezig zijn met voorbereiding of andere praktische zaken. Wat maakt dat enkel de voorpret en de spanning aanwezig zijn. Zeg maar dag tegen keuzestress en over de top planning. Love it enne....keep you posted :-)

Ps: deze post kwam er in samenwerking met Srprs.me die verschillende soorten verrassingsreizen organiseert.

Beelden van een groot gezin

Op algemeen verzoek een nieuwe start van de populaire reeks 'beelden van een groot gezin'. Met een selectie foto's waarmee ik probeer de sfeer te vangen van het dagelijkse leven ten huize mama van vijf. Foto's die niet gestyled zijn, verre van zelf, maar die de gezellige drukte en chaos weergeven...just the way it is. Met schoenen in de gang, rommelige tienerkamers, kindjes die een eeuwigheid doen over hun ontbijt, spontane knuffels, creatieve projecten, kampen in de living, kilo's was en overvolle kledingkasten... maar bovenal een warm en echt thuisgevoel.

Slashen in Brighton

Zoals jullie al weten ben ik al even bezig met een nieuw groot project naast mijn blogje. En ik denk dat ik de laatste zes maanden van mijn leven ik niet tegen 150 maar tegen 200 per uur aan het leven ben om alles gedaan te krijgen. Maar met veel plezier, want als je de kans krijgt om met 2 fantastische madammen een online magazine uit de grond te stampen dan laat je die niet liggen. Of ik toch niet ;-). You only live once is het niet? Nog een kleine maand te gaan voor de lanceringsdatum maar in tussentijd zitten we niet stil. Zoals dit weekend bijvoorbeeld waar we Brighton zijn gaan verkennen en alle superleuke adresjes en tips voor ouders en kinderen verzameld hebben. En waarna ik thuis kwam met een hoofd boordevol inspiratie en een serieuze upgrade van mijn rockability :-) :-) 

Hierboven zien jullie alvast een sneakpreview van ons tripje. (By the way...Brigton is echt de MAX!) Op de adresjes is het nog even wachten tot Maison Slash up and running is. Maar ondertussen kunnen jullie ons alvast volgen op Instagram of op onze Facebook pagina. Hoop jullie daar allemaal te mogen verwelkomen.

De voorlopig blanco muur

Een blanco muur in de tuin en een doos stoepkrijt. Meer is er soms niet nodig om een rustig moment te creëren. Nog een maandje hebben de kinderen tijd en plaats om zich uit te leven met krijt op onze tuinmuur. Daarna niet meer want dan wordt onze muur de eyecatcher van de tuin dankzij de muurschildering die erop komt. Benieuwd naar het resultaat? Nog een beetje geduld, maar no worries...het resultaat zal gedeeld worden :-)

Over een voetballende zoon en een ontplofte agenda

Met de start van het nieuwe schooljaar begint ook de hele hobby mallenmolen weer opnieuw te draaien...alhoewel draaien..laten we het vierkant draaien noemen. Jarenlang heb ik heel hard de boot afgehouden door het aantal hobby's zwaar te reduceren. Jeugdbeweging op zondag, zwemles tot ze konden zwemmen en voor de rest enkel hobby's die in het weekend plaatsvinden. De gedachte in de week te moeten rekening houden met uurroosters van verschillende hobby's on top van de werk/school en file rush...ik kreeg spontaan een hartverzakking van het gedacht alleen al...en dan nog zorgen dat het huiswerk gemaakt is, er gezond eten op tafel staat en ze niet te laat in bed liggen...Maar kijk, dit jaar heb ik het pleit verloren, ik kreeg het niet over mijn hart om mijn enige zoon zijn voetbalpassie te dwarsbomen...met als gevolg dat ik nu zowel op dinsdag als op donderdag moet zorgen dat ik ten laatste om 17u in de nabewaking sta met de voetbalzak in de auto om dan door de files op tijd met Lukas op de training te geraken...Twee dagen in de week waar de tijdsdruk gigantisch veel hoger ligt dat ik vrees dat ik het gewoon niet haal. Tuurlijk dat ik snap dat in de ideale wereld iedereen op tijd moet zijn op training...maar toch hoop ik op een beetje mededogen voor al de keren dat ik het niet ga halen...en hoop ik nu al heel hard op een uurrooster volgend jaar waar de training een uurtje later begint...een uurtje dat hier ten huize mama van vijf een wereld van verschil zou maken.

Deep in the woods...het festival waar kinderen thuis zijn

Wat goed is moet je delen...of toch niet? Dit festivalleke is zo knus, gezellig en mooi dat je ergens hoopt dat het altijd zo kan blijven...Deep in the woods is wat ze noemen een verborgen parel maar staat nu alweer met stip in onze agenda voor 2017. Zijt maar zeker dat DITW hier ten huize mama van vijf een jaarlijkse traditie wordt. Wat een geweldig festival was me dat :-):-):-). 

Of zoals de krant De Morgen het omschrijft: zouden we het cactus met bungalows durven noemen, Het rivierenhof van Wallifornië of Center Parcs met betere muziek? Het hectarengroot vakantiedomein van Massembre  wordt een weekend lang volledig ingepalmd met kindvriendelijke en originele activiteiten, wat dacht je van een hindernissenparcours, waterpretpark, kampvuren, film, of een heuse sauna voor de ouders? Tussendoor kan je ook nog eens het prachtige domein ontdekken compleet met kinderboerderij en genieten van muziekoptredens op 2 verschillende podia. Slapen doe je op de camping of in een bungalow (met babysitdienst!). En als je je op tijd inschrijft kan je op zaterdagavond zelf deelnemen aan een heuse Asterix en Obelix bbq. Toch geweldig allemaal, niet? 

Ook feesten kan je ten volle op Deep In The Woods. Terwijl je kroost in bed ligt te snurken kan je tot 5u 's morgens terecht op de afterparty aan de vijver. Ok, het pikt dan wel de volgende ochtend aan het ontbijt, maar een yogasessie en een paar latte's later is ook dat euvel verholpen. En als ik de day after zag hoe mijn 5 vedetten naar de loungemuziek van Guy Van Nueten aan het luisteren waren voelde ik dat we festivalgangerkes in spe aan het kweken zijn. Met dat verschil dat zij het niet meer dan normaal vinden dat lege bekerkes terug gebracht worden, vuil in de vuilnisbak hoort en tenten mooi weer naar huis worden genomen...zou het een nieuwe generatie zijn?