woensdag 11 juni 2014

Over mijn ik-verhuis break en een give-away

Een blogberichtje lieve lezers om jullie te melden dat ik even een ik-verhuis blogpauze neem. Aangezien ik al dat inpakwerk nog in mijn overvolle 24-uur moet proppen en mijn huis ondertussen al lang niet meer fotoproof is (denk dat één foto van verhuisdozen meer dan voldoende is :-)), is het voor mij misschien niet zo'n slecht idee is om de volgende 2 weken helemaal in verhuismodus te verkeren. Zal even op mijn tanden bijten worden maar de beloning zal zo zoet zijn en de fotootjes voor de blog zullen vlug volgen :-)

En om jullie te bedanken voor jullie geduld heb ik nog een give-away voor jullie in petto. Ik heb van de uitgeverij Querido een exemplaar van Lotte en Roos gekregen die ik mag weggeven op mijn blog. Dit is een boek vol hedendaagse voorleesverhaaltjes van auteur Marieke Smithuis die met humor en warmte over de grote en kleine gebeurtenissen in een kinderleven schrijft. Wat moeten jullie doen? Gewoon een berichtje achterlaten en een onschuldige kinderhand trekt volgende week de gelukkige winnaar.

Succes

donderdag 5 juni 2014

Oplossing voor piepkleine restjes stof


En als je dacht dat je met dat allerlaatse en kleinste restjes stof echt niets meer kon doen...Think twice. Ik had deze aha-erlebnis een paar dagen geleden bij het pinnen. Even snel als geniaal maar ge moet er maar op komen (thank god for pinterest :-)) Een beetje dubbelzijdige tape, een schaar, standaard pleisters en hop daar zijn de meest modieuze pleisters ever. Laat die zere knieën maar komen :-)  

zondag 1 juni 2014

Even poolshoogte nemen








D-day komt stilletjes dichterbij. Binnen welgeteld 3 weken zijn we verhuisd. En de verhuiskoorts stijgt, ne mens verzamelt wat in zijn leven. Scheve breinaalden: check, een vleeshamer?: check, opgedroogde tekenstiften: check, gieters met een gat: check, potten met zand????: dubbelcheck. Volgens mij kent de uitbater van het containerpark onze nummerplaat al vanbuiten :-). Maar tussen al het opruimen en oprommelen door hebben we vandaag wel even tijd gevonden om ons nieuwe stekje een bezoekje te brengen en aan de glimlachende gezichtjes te zien voelen de kids zich er al helemaal thuis. Dat is toch alvast één zorg minder :-)