Zomaar een doordeweekse dinsdag

Het valt mij elke keer weer op als je door fotoalbums bladert van je kinderjaren hoe weinig foto's er zijn van doodgewone dagelijkse dingen. Als je die fotoalbums moet geloven, gingen we van feest naar feest met af en toe een vakantie ertussen. De reden ligt natuurlijk voor de hand, er moest namelijk spaarzaam met foto's worden omgesprongen. Ik herinner mij nog dat mensen na een reis vol trots kwamen vertellen dat ze 3 filmrolletjes van  36 foto's hadden opgetrokken. Wat een verschil met vandaag, waar als ik er eens zin in heb ik 36 foto's trek op een gewone doordeweekse dinsdag. Zoals vandaag :-)

Met oa Fee die met de Smartmax speelt. De ingrediënten voor balletjes met seldersaus van Jeroen Meeus. Onze Lukas op filosofische toer en de schoonheid van volle wasmanden. (heb ik ook maar pas leren appreciëren door er naar te moeten blijven kijken).

Met een beetje chance maak ik er een tweewekelijkse topic van. Het leven zoals het is op dinsdag :-)

Count your blessings: wintersport

De vakantie is weer voorbij. En alle ingrediënten waren aanwezig om er een echte wintersportvakantie van te maken. Mooi weer, leuk hotel, lekker eten, goede sneeuw en om het helemaal af te maken een gebroken been van ons Lola. En ze heeft haar best gedaan. Na amper 5 meter geskied te hebben konden we ons al naar het ziekenhuis reppen. Maar kijk ons Lola heeft het niet aan haar hart laten komen en genoot van al de exclusieve aandacht die haar te beurt viel en van de vele knuffels die ze meer dan verdiend kreeg. Want als ik één ding geleerd heb is dat ik absoluut geen kleinzerige dochter heb. En dat ik haar maar beter direct geloof als ze zegt dat ze pijn heeft. Want niet iedereen maakt een grote scène om een gebroken been. (en wat ik ook geleerd heb is dat je beter niet naar privéziekenhuizen gaat in het buitenland :-))

Nu ga ik een beetje voortwassen en voor mijn part alle mutsen, sjaals en winteraanverwanten op de zolder gooien. Op naar de lente zou ik zo zeggen

Als een gestresseerde sardine in blik

Dat is zo ongeveer hoe ik mij nu voel. Want we staan voor de ongelooflijke uitdaging om ons hele hebben en houden voor één week wintersport samen met ons hele gezin in de auto te krijgen. In de veronderstelling dat er überhaupt valiezen zullen zijn want ook die moet ik nog inpakken. En dat ik nog in de winkel geraak om zonnecrème te kopen en dat ik nog even langs de dokter kan langsgaan voor het loopoortje van ons Fee en dat ik de pasjes van de kinderen nog afhaal op het gemeentehuis en dat ik mijn geleende ski-jas nog ergens tussendoor terugkrijg en dat allemaal tussen de gewone mallemolen van werk, school en huishouden door. AAAAaaarrggh. Normaal ben ik de rust zelve maar een week voor mijn congé verander ik in een ongelooflijk stressssssssssskonijn. En dus zou ik de wijze raad die ik al zo dikwijls heb gehoord beter ter harte nemen. De volgende keer neem ik de week voor ons vertek een dagje verlof. Alhoewel dat ik denk dat het zelfs dan nog weinigen gegeven is om stressloos op vakantie te vertekken.

Maar kijk ergens heb ik ooit een boek over mindfullnes gelezen en het enige dat ik daaruit heb onthouden is dat je op de grootste stressmomenten beter even afstand neemt van de situatie en er eens heel hard mee lacht. Dus dat is bij deze hetgeen ik nu ga doen :-)

Count your blessings

Deze week genoot ik van

-Lekkere verse groentesoep. En vooral van het teamwerk ervoor. Samen groentjes snijden is zoveel fijner dan alleen

- Mijn Kartell-lamp die ik voor een prijsje op de kop kon tikken. Bijna 3 jaar na onze verbouwingen hebben we eindelijk een lamp in onze living.

-Kastelen bouwen voor mijn stoere ridder en zijn harem op onze trap. Alleen heeft het mij een verrekte spier opgeleverd omdat ons Fee wakker werd en ik dus over dat kasteel moest springen om bij haar te geraken.

-Een mooi geordende naaidoos. Nu weet ik weer wat ik nog allemaal heb en niet meer heb. Altijd handig voor moest ik nog eens een gaatje vinden om achter mijn machien te kruipen.

-Van de deugenieterij van ons Ella. Met vandaag een afbeelding uit: "wat zou er gebeuren als ik een lijmstift verknip?" Het antwoord: "weten we niet want de mama heeft ogen op haar rug (en een fototoestel in haar hand"). Gelukkig maar denk ik dan :-)

Koning winter

Ik hou van de winter. Zeker als er zo'n mooi wit sneeuwtapijtje ligt en ik die dag de baan niet op moet. En als je na een dagje winterpret lekkere pannenkoeken en warme chocomelk eet en het haardvuur lekker knettert dan kan het al helemaal niet meer stuk. Ge ziet een echte winterfan maar...van één ding word ik letterlijk zot. Namelijk de hele modeshow die er bij zo'n winterdag komt kijken. Mutsen, sjaals, handschoenen, sneeuwbotten en dat allemaal maal 7 en dat allemaal in mijne gang.
En ge kunt het al raden ondanks de touwtjes (die enkel in de knoop geraken) vinden we vaker 1 handschoen dan 2. Verliest er één zijn muts of sjaal en is er een gat in iemand zijn sneeuwbot en daarenboven puilt de wasmand uit van de ondelijfjes en dubbel aantal kousen (ah ja want ze doen 2 paar aan omdat het zo koud is = 14 kousen per dag !!!) En het zijn op die momenten dat ik verlangend uitkijk naar de zomer waar ge bij wijze van spreken de kinderen in hun ondergoed en met hun blote voeten in een paar crocs naar school kunt sturen :-) :-).Lang leve de luiwijvenmoeder.

Count your blessings

Deze week genoot ik zoals jullie allemaal van de eerste winterse tafereeltjes. En meestal begint dat genieten met een portie verkeersellende maar ik had de ongelooflijke chance dat ik maar zeer kortstondig een schakeltje was in de 1200 km lange file.

Ik genoot ook van mijn kleurrijk beertje in de sneeuw. Altijd handig als je kids goed opvallen. 

en van een leuke winterbbq bij mijn zus waar we warm ingeduffeld rond een vuurkorf lekker glüwhein en chocolademelk dronken. We konden zo zijn weggelopen uit een winters reclamefilmpje van een TVfamiliezender :-)

En samen met de eerste sneeuwval verschijnen ook de vetbolletjes in onze tuin voor die arme vogeltjes en kon ik het niet laten om wat sfeerbeelden te trekken van een winterse zonsondergang.

Meer blessings zien? Kijk bij Anki voor de lijst met alle deelnemers.

Een beetje inspiratie

Hoe combineer je een kroostrijk gezin en een beperkt aantal vierkante meters? Een vraag die wij ons al meermaals gesteld hebben. Onze boven barst stillaan uit haar voegen en af en toe word ik er zelf een beetje moedeloos van. Maar kijk, na het zien van deze site zie ik het weer helemaal zitten. Of hoe internet je dromen vorm kan geven.