Als een gestresseerde sardine in blik

Dat is zo ongeveer hoe ik mij nu voel. Want we staan voor de ongelooflijke uitdaging om ons hele hebben en houden voor één week wintersport samen met ons hele gezin in de auto te krijgen. In de veronderstelling dat er überhaupt valiezen zullen zijn want ook die moet ik nog inpakken. En dat ik nog in de winkel geraak om zonnecrème te kopen en dat ik nog even langs de dokter kan langsgaan voor het loopoortje van ons Fee en dat ik de pasjes van de kinderen nog afhaal op het gemeentehuis en dat ik mijn geleende ski-jas nog ergens tussendoor terugkrijg en dat allemaal tussen de gewone mallemolen van werk, school en huishouden door. AAAAaaarrggh. Normaal ben ik de rust zelve maar een week voor mijn congé verander ik in een ongelooflijk stressssssssssskonijn. En dus zou ik de wijze raad die ik al zo dikwijls heb gehoord beter ter harte nemen. De volgende keer neem ik de week voor ons vertek een dagje verlof. Alhoewel dat ik denk dat het zelfs dan nog weinigen gegeven is om stressloos op vakantie te vertekken.

Maar kijk ergens heb ik ooit een boek over mindfullnes gelezen en het enige dat ik daaruit heb onthouden is dat je op de grootste stressmomenten beter even afstand neemt van de situatie en er eens heel hard mee lacht. Dus dat is bij deze hetgeen ik nu ga doen :-)