donderdag 16 mei 2013

De tuttenoorlog

Ik zou mezelf al een pro kunnen noemen. Hoeveel tutten hebben we al niet in de vuilbak gesmeten, aan sinterklaas of de paasklokken meegegeven, aan mama's van kleine babietjes afgegeven of zelf gewoon verstopt... (ok ik beken, dit was om toch nog een noodtut te hebben als de vermoeidheid zich van mij meester maakte na en zoveelste slapeloze nacht of winkelscène...) en hoe vaak dacht ik niet dat het echt niet zou lukken omdat de verslaving toch zo groot leek...Ik zie Ella nog altijd stiekem een paar keer zwaar zuigen aan de tut van Fee :-)  maar uiteindelijk zijn ze er alle vier ervan afgeraakt...waarom zakt mij dan de moed in de schoenen als ik deze foto zie?

24 opmerkingen:

  1. hihi!!!
    Ik zit hier met een dochter van iets meer dan 4, de sint kwam dus net voor haar 4de verjaardag in de klas, fier als een gieter gaf ze haar tuut aan die heilige man (had ze zelf beslis) tot ze avonds in haar bed lag, hysterisch
    werd ze dus gaf ik haar maar de reserve tuut. Toen de paashaas langskwam gaven we haar hints maar die vielen echt in dovemansoren... Sinterklaas komt gelukkig ieder jaar weer...
    Dit jaar is de jongste er 3 en haar tandjes zien meer af van de tuut dan van de zus (niets te zien) dus mss dit jaar samen afgeven?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij hebben de oudste als vier jarige zijn speen door laten knippen in de prullenbak gegooid en naar de speelgoedwinkel gegaan. Hij mocht uitzoeken wat hij wilde hebben. De auto is een week lang mee naar bed gegaan. Ik hoop toch zo dat het bij onze tweede net zo makkelijk gaat. Succes!!!! En de foto is super!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gloria is 4.5 en de tut ligt ook nog in bed...maar deze zomer als we terugkomen van op reis moet de tut weg. Pfff, wat zie IK daar tegenop!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hier voeren we dezelfde strijd... Ze vraagt bij ons niet om speen maar soms is slapen zo moeilijk dat ik op het punt sta een nieuwe te openen en dat ding terug te geven.....we houden vol...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Rustig mama's. Ook ik dacht dat Tiemen ( nu 4) nooit van zijn tutje verlost ging geraken.
    Tot op een dag de tandarts zei, dat hij zijn tutje moest kwijtzijn voor hij in september naar de eerste kleuterklas ging. Ik maakte hem op een dag wijs dat de tutjesfee zijn tutjes was komen halen voor een ander kindje.
    En je geloofd het nooit.... direct geslapen zonder tutje, en hij heeft er zelden nog achter gevraagd. Toen we hem er op attent maakten dat hij zonder tutje een hele grote jongen is, vroeg hij er niet meer achter.
    Hier is hij dus zonder probleem van zijn tutjesverslaving verlost.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mijn dochters moesten spontaan lachen toen ze deze foto zagen. Wat veel spenen. Ik had voor beide dochters na de geboorte een speen gekocht, maar ze spuugden ze alle twee uit. Emma sabbelt op haar vingers en Sofie knuffelt met Fant.Lekker goedkoop;)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hier had ik ook schrik voor die oorlog voor onze 2 oudste meisjes. Maar de natuur gaf me een prachtig excuus, nadat ze allebei rond hun 2,5 uitslag kregen onder hun mond van het heel de nacht in bed liggen met tut in de mond en zeveren. Het is veel makkelijker vol te houden als je kan uitleggen dat je pijn krijgt van die (uitslag van de) tut. De zoon was 10 maanden en had hem niet meer nodig. De jongste dochter nu se ... ik wacht op uitslag ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een geweldige foto zeg!!!!!!
    Geniaal!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Doet me denken aan m'n broer toen hij klein was hehe die had zo'n ketting met een stuk of 10 tutten aan :-)
    Goh de tuttenoorlog...de oudste gaf zonder probleem tut mee aan de sint, den 2en was nen duimer pfff ook moeilijk af te leren. Jordy smeet op een dag zijn tut gewoon in vuilbak, was toen 3.
    Maar mijn 2 jongste.....ook oorlog en nachten geween voor die tut, gelukkig was de papa daar iets harder in...tut weg zonder pardon( op 4 jaar)
    Moest k t moeten overdoen da van die tuttenfee vind k goe gevonden :-)
    groetjes,
    Valerie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hier gaf de ondertussen 4,5jarige haar tut de laatste keer aan de Sint, maar na een paar maanden kreeg ze toch een nieuwe. Niet omdat ze er achter vroeg, wel omdat ze ondertussen constant met haar duim in haar mond liep. Opnieuw een tut met de afspraak dat de duim dan niet meer in de mond mag, en dat loopt goed. Van die tut blijven we dus nog maar even af. Tot de leeftijd van 6à7 jaar is het trouwens doodnormaal dat ze die zuigbehoefte nog hebben, kinderen moeten al veel te snel groot en flink zijn ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ooooo, zo herkenbaar. ons oudste had er wel 6 denk ik. met sint ging ze ze weggeven (4,5 jaar), maar toen ze in bed lag werd ze hysterisch. ik heb dan afgessproken met haar dat ze er eentje mocht houden en dat de sint de rest zou meenemen. dat ging vrij goed, maar als er nog maar gesproken werd van dat laatste tutje weggeven....NOOIT zei ze. tot ze enkele maanden nadien begon te vragen achter een grote meisjesfiets....ik heb heel even pedagogisch onverantwoord gedaan en gezegd dat ze die kreeg als ze haar tutje wegdeed. ik hield mijn hart vast en verwachte moeilijk inslapen en wakker worden snachts, maar ze is zonder problemen is ze die avond zonder tut gaan slapen. we hebben die tut wel aan een touwtje aan haar luster moeten hangen zodat ze hem nog kan zien en af en toe kan knuffelen, maar ze slaapt nu heel flink zonder tut en ze fietst ondertussen supergoed op haar grote meisjesfiets.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Onze jongste van 4 maand wil geen tut, lastig dat dat soms is!
    Zoonlief van 2,5 heeft 's nachts nog een tut.
    De oudste dochter heeft geduimd tot haar 3,5 en dan hebben we daar 1x Bytex op gesmeerd en was het gedaan met duimen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. en hier is dat andersom.... mevrouw werd 2 jaar, wilde de tut weg gooien... kwam terug van school, stak de duim in de mond...... en is nog altijd zwaar verslaafd...

    "hadden we die tut nog maar iets langer gehouden"

    BeantwoordenVerwijderen
  14. LOL! Hier ook nog tuttenoorlog.... Hij doet er alles aan om ons te overtuigen dat het nog veel te vroeg is om te stoppen met dat getut! Zucht...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. LOL. Knap dat ze ze allemaal in haar mond kan vasthouden.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  16. hier gingen de tutjes de lucht in...
    3 of misschien 4 ballonnetjes, zorgvuldig uitgekozen( ja, de kleur is belangrijk :-) )
    en huppekee...
    op 2.5jaar ( als ze naar school gaan) is het tijd voor tut om te gaan vliegen...
    zonder tranen, zonder drama...
    daag, tut is weg!
    ( ook heel duidelijk natuurlijk als je hem zo 'ziet vertrekken' ...)

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ooh, wij hebben met de paasklokken de tut meegegeven, maar s avonds was 't "gene waar" zelle, blijven bleiten - ongelofelijk, met niks was ze (uiteindelijk) om te kopen. Ze moest en zou het reservetutje van broertjelief hebben.
    Na een week was het nog niet over en dacht ik dat het nog wat moest uitgesteld worden, maar uiteindelijk stillekes aan toch gelukt - ik sta er zelf nog van te kijken!
    Nu pakt ze soms nog stiekem even de tut van broerlief, even sabbelen en dan is het goed, best wel grappig eigenlijk :)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hahaha GEWELDIG!! Komt vast goed! gr Marloes

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ach... eerst een goede overdosis om dan volledig gedegouteerd te raken, niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Hilarisch! Veel succes ermme! Het zal wel lukken ... het duurt misschien alleen iets langer :-)

    BeantwoordenVerwijderen