
De wekker die afgaat om 6u30, de race tegen de klok begint: 5 kinderen klaarmaken, ontbijten en zorgen dat ik ze op tijd op school afgezet krijg. Een doodgewone dinsdag aan het begin van de lente. Onderweg in mijn auto naar Brussel begin ik aan mijn telefoontjes en terwijl ik aanschuif in de file ter hoogte van Zaventem moet ik plots plaatsmaken voor een kolonne brandweerwagens, ambulances en politiewagens. Mij van geen kwaad bewust telefoneer ik voort en zet ik mijn tocht verder door Brussel zonder stil te staan bij al het sirenegeloei. Het is pas als ik de parking van mijn werk oprij en mijn telefoontje afrond dat ik het verschrikkelijke nieuws hoor...ontploffingen in Zaventem met mogelijk doden en gewonden later aangevuld met het nieuws dat er ook een verschrikkelijke ontploffing heeft plaatsgevonden in de Brusselse metro. Ineens komt de terroristische dreiging heel dichtbij...gelukkig zitten de kinderen veilig op school in Vilvoorde en ook papavanvijf zit veilig op zijn werk in Antwerpen. Als ook blijkt dat alle collega's die de metro die ochtend genomen hebben veilig zijn en vrienden zich safe melden via whatsapp en facebook begint naast de opluchting ook het ongeloof door te dringen. Ik ben niet iemand die snel ongerust is en weiger mij te laten leiden door angst maar ik moet toegeven dat ook ik mij vandaag even de bedenking heb gemaakt 'in wat voor wereld leven mijn kinderen' ? Om daarna direct de bedenking te maken dat ook ik een verantwoordelijkheid heb om dit aan mijn kinderen uit te leggen. Dat de manier hoe ik omga met deze aanslagen het meeste impact op hun gaat hebben. En aangezien onze kinderen onze toekomst zijn, heb ik gekozen om zonder de feiten te minimaliseren, toch de nadruk te leggen op hoop, het samenhorigheidsgevoel na de aanslagen doorheen nationaliteit, kleur en religie, de heldendaden van de hulpverleners, het samenwerken van de veiligheidsdiensten. Want ik weiger om mijn kinderen op te voeden met angst en verdeeldheid, ik wil ze daarentegen grootbrengen als positieve, open-minded en kritische mensen die hun verantwoordelijkheid gaan nemen om hun steentje bij te dragen om van deze wereld een mooiere plek te maken.
Ps: de uitslag van de give-away verschuif ik even tot later deze week. Ik vond de timing vandaag niet echt gepast.
Fotocredits: facebookpagina van Studio Brussel