zondag 24 september 2017

Heb.jij.VIJF.kinderen??????


Laten we kort door de bocht genomen stellen dat er 2 groepen van mensen zijn. Zij die weten dat ik vijf kinderen heb, ik heb namelijk best wel wat kanalen waar je dat op kan zien en zij die geen flauw benul hebben van wie ik ben laat staan van het feit dat ik vijf kinderen heb. Tot daar deze fijnzinnige analyse. 
Niets spectaculairs aan denk ik dan. Leuker wordt het als de ene groep de andere ontmoet. Liefst in de volgende setting: Ik ben met een kennis/vriend/collega aan het babbelen op een event/openbare plaats en er komt, sociaal als ik ben, iemand bij ons groepje staan. Deze persoon heeft geen flauw idee wie ik ben en stelt tijdens ons gesprek geheel onschuldig de vraag: en heb jij kinderen? Waarop de andere persoon ofwel begint te gniffelen, zeker als het de eerste keer is dat ze dit meemaakt ofwel een koffie gaat halen want ze weet dat ze de volgende 10 minuten geen deel meer gaat uitmaken van het gesprek. 
Feit is dat deze situatie grof geschat wekelijks voorkomt. Dit maal 52 x7 en je ziet dat ik mijn gezinssamenstelling al heel, héél vaak heb moeten uitleggen. En het grappige is dat alle mensen, mannen en vrouwen, zo goed als allemaal dezelfde reacties en vragen stellen, hooguit de volgorde veranderd eens. Hieronder een kleine bloemlezing:

Heb.jij.VIJF!?!.kinderen?

Zijn die dan allemaal van jou? Of heb je een nieuw samengesteld gezin?

Maar jij ziet er nog zo jong uit.

En waar heb jij die gestoken? Je zou niet zeggen dat je vijf keer bent zwanger geweest.

Of zit er een tweeling tussen?

Ah, ok er zit een tweeling tussen. 

En hoe oud zijn ze dan?

Dan was jij echt jong als je eraan begonnen bent.

Wanneer komt de zesde? 

Wou je altijd al vijf kinderen?

Maar dan ben je gestopt met werken. Neen? Hoe.doe.jij.dat.dan??

Zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Geen idee of het significant zou zijn maar met deze reacties zou ik zelf een sociologische onderzoek kunnen beginnen. Wat is de perceptie van de gemiddelde Vlaming van een moeder van vijf? Vul zelf maar aan ;-)

23 opmerkingen:

  1. Geen idee want heb er zelf ook 5. Mijn oudste is bijna 20 en zelf zie ik er íets jonger uit dan mijn 41 lentes. Sta er alleen voor, 7 dagen op 7, én ik ga werken. (Want gij weet zekers niet hoeveel dat kost, 5 kleinmannen die ge in uw eentje moet onderhouden?).
    Herkenbaar ja 😁.
    Tips heb ik niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Volledig herkenbaar! Wij hebben vijf zonen ( fivesonsblog.com ) en wij krijgen pretty much dezelfde reacties. Vergeef mij mensen voor mijn niet steeds even enthousiaste reacties! 😛

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hahahahhaha zo herkenbaar, als moeder van 7 uit Amsterdam (wij hebben 2 jaar geleden samen in de margriet gestaan) De volgende aanvulling:

    Is dit de laatste?

    Hoeveel broden gaan er door in een weeK?

    Jij hebt zeker geen tijd meer voor jezelf hè?

    Hoezo heb jij mascara op? Ik red het geeneens met 2?

    De oudere voeden de jonge NATUURLIJK ook op!

    Hoe doen jullie dat eigelijk op vakantie?

    En hoe kan dat, ze zijn echt allemaal zo lief!

    Kun jij nog naar een festival gaan? Je bent net bevallen?

    Dank voor je tips en inspiratie.

    enz enz :) ciao stipentijgermam7 (insta)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Misschien ook even antwoorden op de vragen, hihi? Ik volg je nog niet zo heel lang, dus geen idee als de antwoorden hier ergens te vinden zijn? Het lijkt me zoooo leuk om een groot gezin te hebben, maar in onze gezinssituatie niet echt haalbaar :) en ik vrees dat je aan mij wél zou zien dat ik vijf kinderen gekegen heb, haha!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben altijd al van mening geweest dat mensen zoveel kinderen krijgen als ze willen, maar dat elk kind evenveel kansen moet krijgen.
    Bijvoorbeeld: als er een schooluitstap is dan kan je elk kind laten gaan. En niet hoeft te zeggen dit jaar gaat je broer en volgend jaar jouw zus en...
    je kind hoeft dus de dupe niet te zijn van je keuze voor een groot gezin.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De meeste mensen schrikken van 5 kinderen, maar als ik jouw foto's zie en verhalen lees, lijkt het me een gezellige bende 😊

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hihi ik heb er drie en dat vinden sommigen al een shock.
    Je bent goed bezig ....😉

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zo grappig, ik kan me dit levend voorstellen. Als wij vroeger over straat liepen met het hele gezin kregen we ook altijd dit soort vragen (we zijn ook met 6 kinderen).

    De enige vraag die ik me afvraag, misschien krijg je die wel meer, is wie van de tweeling het oudste is. Lukas of Ella?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Haha, zelfs voor een mama van drie zijn enkele van die vragen herkenbaar! ;-) Bij mij komen ook vaak nog de vragen:
    - Amai en drie jongens! Dan moet jij echt wel je mannetje staan thuis?
    - En, gaan jullie niet meer voor een meisje? ...

    Tja, de perceptie van de gemiddelde Vlaming van een moeder van vijf? Het is alleszins een feit dat grote "blanke" gezinnen nog altijd voor grote ogen zorgen. Zelfs mijn tweede zoon (5) floepte er onlangs uit: "mama eigenlijk zijn wij geen gemiddeld gezin, hé" Als er al zoiets bestaat als een gemiddeld gezin ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. zo herkenbaar als mama met 6 dochters. zaa....lig om die steeds terugkerende vragen te lezen. Als ze je dan vragen: hoe doe je dat allemaal?, kan ik daar niet onmiddellijk op antwoorden. Alles gaat gewoon zijn gangetje. Waar wij als gezin super van genieten is : het "clangevoel" binnen ons gezin. Iedereen helpt en zorgt voor iedereen.
    De gemiddelde Vlaming denkt vaak dat de keuze voor een groot gezin, geen bewuste keuze is. Terwijl het volgens ons juist een weloverwogen keuze is. En eenmaal een keuze gemaakt,ga je er gewoon voor.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Bijkomende vragen die ik vaak krijg als mama van 5:
    Jij hebt zeker een heel groot huis? en Met welke auto rijd jij?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Bijkomende vragen die ik geregeld krijg als werkende mama van 5. Dan heb je vast een heel groot huis? Met welke auto rijd je? Dan heb jij vast 2 wasmachines?

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Haha, ik weet alles van deze vragen met 8 kinderen - 4 jongens en 4 meisjes! Als we met z'n allen weggaan, zetten toeristen (Japanners bijv.) ons ook heel regelmatig op de foto .

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik kom uit de Bible-belt in Nederland, en gezinnen met meer dan 10 kinderen is daar echt geen uitzondering. Misschien kun je daar gaan wonen, haha, krijg je die vragen niet meer omdat je er "maar" 5 hebt.
    Zelf heb ik 1 kind, had er altijd graag 4 gewild maar je "neemt" nu eenmaal niet het aantal kinderen dat je krijgt. Ik krijg juist al die omgedraaide vragen. Toen dochter ongeveer een jaaroud was, begon het vragen wanneer de tweede kwam, en ik heb ontelbaar vaak vragen gekregen waarom ik er maar eentje heb. Inmiddels is dochter 22 jaar en kan ik prima antwoord geven op die vragen, maar de eerste jaren waarin ik zelf ontzettend veel verdriet had omdat er geen tweede kindje meer zou komen, vond ik het erg moeilijk en vaak ook kwetsend wat er werd gevraagd. En vervolgens MOET mijn dochter wel een verwend kreng zijn, omdat ze enig kind is! Ik blijf het raar vinden dat mensen denken dit soort vragen te mogen stellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wij hebben er 4 en de monden vallen open als ik zeg "de oudste is 5". Het valt me ook altijd op dat veel mensen denken dat alles dan maal 4 is...

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wij zijn zo gelukkig dat we twee kinderen konden adopteren. Het liefst hadden we ook een groot gezin. Voor mijn gevoel begint het met twee kinderen pas net iets te worden ;-).
    Dussss vijf: prima aantal als het wil en kan! Ik geloof ook niet dat ik jou (of een ander) die vragen zou stellen.

    Ik vind het eerder bizar dat mensen iets vinden van het aantal kinderen van een ander....

    Overigens krijg ik als adoptie ouder ook een flink aantal standaard vragen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. haha leuk. je ziet mensen tellen, een,twee,drie.....acht ,negen! echt?9??
    ja hoor. maar niet allemaal tegelijk. een voor een. Wow. knap hoor. Weet niet of dat knap is,maar het is zo.
    Ben trouwens mager ook nog. Iets een buik maar allee dat mag als je ouder wordt toch? Het houdt je jong en in de running!!
    Geniet ervan!
    Groet, Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ja, ik zou dat ook kunnen vragen. Mits daar aanleiding toe is.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Zeeeeer herkenbaar als mama-alleen van 4🤣 en begin dan nog eens over hobby's!! Weer een half uur om.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Jamaar, mensen hebben toch altijd zo'n vragen klaar? Of je nu 1, 2 of meerdere kindjes hebt? Meestal is dat toch ook uit interesse? Een gezin van 5 is natuurlijk bijzonder, persoonlijk zie ik heel graag grote gezinnen. Ik kom zelf ook uit een gezin van 5, maar zelf ga ik het bij mijn 2 patatjes houden. Chapeau hoe jij dat doet, maar ik zou het allemaal niet rond krijgen. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ooooh ... inderdaad heel herkenbaar. Ik kom zelf uit een gezin van 8. Als kind gingen we jaarlijks op vakantie (ja, wij gingen op vakantie, al bleef deze traditie steken bij een jaarlijks bezoek aan één van de parken van Center Parcs). Elk jaar zag je mensen - die de auto voorbij staken - de hoofden tellen. Na verloop van tijd staken we zelf 7 vingers in de lucht ... blozende gezichten aan de andere kant.
    En ... "Ah, leuk, dan is jullie moeder steeds thuis als jullie thuis zijn." Neen, moeder ging gewoon ook uit werken.
    Helaas bleef het niet altijd bij onschuldige opmerkingen ... daar stonden we als kind niet bij stil. Veel later pas besef je welke denigrerende opmerkingen onze ouders te verwerken kregen.
    Nu (we zijn eindelijk allemaal het huis uit) kunnen we er om lachen ... die en andere hilarische verhalen komen geregeld boven tijdens onze wekelijkse date in hotel ma&pa. De zoete inval op zondag. ZALIG!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wij hebben ook vijf kinderen en velen denken dat 3 en 4 een tweeling zijn wat dus niet zo is haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ik heb vier jongens en herken de lijst volledig. Heel veel mensen reageren positief, daarnaast helaas ook negatieve reacties. Zo vroeg iemand me eens of ik van Marokkaanse origine was (Pardon? Dit gesprek was snel afgelopen, hoe racistisch kan je zijn...) en toen ik eens in het station hulp vroeg om een paar seconden de buggy over een trap te tillen, hielp de man in kwestie me eerst zeer vriendelijk, om me daarna botweg uit te lachen "heeft u nog nooit van de pil gehoord misschien?". Deze laatste heb ik serieus op zijn plaats gezet!!! En ja, ik ga gewoon werken, heb een fantastische man en krijg het bolgewerkt zonder dat mijn kinderen ook maar iets te kort komen. Gelukkig overheerst het aantal positieve reacties wel degelijk;-)

    BeantwoordenVerwijderen